μούλτος

μοῡλτος και μοῡρτος ὁ και τὸ (Μ)

ταραχή, στασιαστική ενέργεια, επανάσταση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. tumultus «ταραχή», με σίγηση τής αρκτικής συλλαβής -tu-. Ο τ. μοῦρτος σχηματίστηκε με τροπή τού -λ- σε -ρ- (πρβλ. κλίβανος: κρίβανος)].